Մարդկանց մեջ ամենաբացասական կողմը ես համարում եմ կեղծավորությունը:Մի այլ կարգի տանել չեմ կարողանում այդ երևույթը և այդպիսի մարդկանց:Ինքս աշխատում եմ երբեք չշփվել այնպիսի մարդկանց հետ ,ովքեր ինձ համար տհաճ են :Ավելի լավ է չշփվել,քան տվյալ մարդու մասին բացասական կարծիք արտահայտել նրա ետևից :Շատ -շատ եմ հանդիպում այդ երևույթը հիմնականում աղջիկների մոտ,ովքեր դիմացից իրենց դնում են քո ամենալավ ընկերուհու տեղը ,իսկ հեռանալուցդ հետո սկսում են վատաբանել քեզ :Չեմ ուզում վատաբանել աղջիկներին ,քանի որ ես նրանցից մեկն եմ ,բայց այդ երևույթը ինձ ուղղակի սպանում է:Հավատացած եղեք անկեղծությունից լավ բան չկա,ավելի լավ է անկեղծ լինես ու որոշ դեպքերում էլ հալածվես ,քան կեղծավոր:Անկեղծ մարդը ի վերջո գնահատվելու է :Կեղծավորների դիմակը վերջիվերջո պատռվելու է: Որպես վերջաբան ցանկացա իմ թեմայի մեջ ավելացնել մեծ մարդու ՝ Պարույր Սևակի հանճարեղ բանաստեղծությունը. Դիմակահանդես
