Մարդկանց մեջ ամենաբացասական կողմը ես համարում եմ կեղծավորությունը:Մի այլ կարգի տանել չեմ կարողանում այդ երևույթը և այդպիսի մարդկանց:Ինքս աշխատում եմ երբեք չշփվել այնպիսի մարդկանց հետ ,ովքեր ինձ համար տհաճ են :Ավելի լավ է չշփվել,քան տվյալ մարդու մասին բացասական կարծիք արտահայտել նրա ետևից :Շատ -շատ եմ հանդիպում այդ երևույթը հիմնականում աղջիկների մոտ,ովքեր դիմացից իրենց դնում են քո ամենալավ ընկերուհու տեղը ,իսկ հեռանալուցդ հետո սկսում են վատաբանել քեզ :Չեմ ուզում վատաբանել աղջիկներին ,քանի որ ես նրանցից մեկն եմ ,բայց այդ երևույթը ինձ ուղղակի սպանում է:Հավատացած եղեք անկեղծությունից լավ բան չկա,ավելի լավ է անկեղծ լինես ու որոշ դեպքերում էլ հալածվես ,քան կեղծավոր:Անկեղծ մարդը ի վերջո գնահատվելու է :Կեղծավորների դիմակը վերջիվերջո պատռվելու է: Որպես վերջաբան ցանկացա իմ թեմայի մեջ ավելացնել մեծ մարդու ՝ Պարույր Սևակի հանճարեղ բանաստեղծությունը. Դիմակահանդես
Բավակա՜ ն է,Հանեցե՛ք ձեր դիմակները:
Հանեցե՛ք,
Որ քամու ձեռքով
Ձեզ կարոտած օդն ապակի
Ձեր իսկական դեմքը տխեղծ,
Եվ շող-շաղափն արեգակի
Սրսկումի նման ծակի
Ընդարմացած ձեր դեմքը խեղճ,
Որի ծանոթ նմանությամբ են հորինված
(Մի՜ մոռացեք) աստվածները (մի՜ մոռացեք)...
Ամաչեցե՛ք աստվածներից
Եվ հանեցե՛ք դիմակներըդ,
Բավակա՜ն է:
Հանեցե՛ք ձեր դիմակները,
Որ գեթ մի քիչ դյուրին շնչե՜լ կարողանանք
Ինքնե՜րդ ասեք.
Բավական չէ՞
Դուք ձեզանից ձեզ գողանաքԵվ տեղն ուրիշ մեկին դնեք ձեր փոխանակ:
Thanks :)))
ОтветитьУдалить